سرامیک یک جامد غیرآلی و غیرفلزی است که در اثر گرما و سپس خنک شدن تهیه می شود. مواد سرامیکی ممکن است کریستالی یا تا حدی کریستالی باشند یا ممکن است بی شکل باشند (مثلا شیشه)
از آنجایی که رایج ترین سرامیک کف درجه دو کریستالی هستند، تعریف سرامیک اغلب به مواد کریستالی معدنی محدود می شود در مقابل شیشه های غیر کریستالی.
قدیمی‌ترین سرامیک‌ها، سفال‌هایی هستند که با خرده‌های سفالی سخت شده در آتش پوشیده شده‌اند، یا به تنهایی یا مخلوط با مواد دیگر.
سپس سرامیک ها لعاب داده شده و پخته می شوند تا سطحی رنگارنگ و صاف ایجاد کنند. سرامیک در حال حاضر شامل محصولات خانگی، صنعتی و ساختمانی و اشیاء هنری است.
یک طبقه بندی گسترده محصولات سرامیکی را به دو دسته تقسیم می کند.
1. محصولات رسی سنگین به عنوان مثال. آجر، کاشی سقف، کاشی زهکشی، کاشی توخالی، ماسه سنگ
و دیرگدازها
2. محصولات سرامیکی; کاشی، کاشی دیوار، عایق برق
سرامیک ها را می توان به دو دسته متخلخل و غیر متخلخل نیز طبقه بندی کرد. تخلخل این بستگی به اندازه ذرات، فشار قالب گیری و دمای انجماد دارد.
علاوه بر این، سرامیک ها را می توان بر اساس روش تولید و طبقه بندی ها طبقه بندی کرد.
مواد اولیه سرامیکی به گروه هایی تقسیم می شوند که عبارتند از:
الف) مواد پلاستیکی مانند خاک رس
خاک رس همیشه مرطوب است زیرا دارای خاصیت جذب رطوبت به عنوان یک ساختار است. اگر رطوبت در ساختار آن حذف شود، سخت می شود. با بهره گیری از این ویژگی، خاک رس به عنوان مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد.
اکسید آهن موجود در خاک رس به مواد سوخته رنگ قرمز می دهد. آهک، منیزیم، اکسید آهن و اکسیدهای قلیایی به عنوان شار عمل می کنند و نقطه ذوب خاک رس را کاهش می دهند.
سیلیس تخلخل و خاصیت نسوز آن را افزایش می دهد و در عین حال انقباض را نیز کاهش می دهد. پولیش حاوی فرصت های بسیار کم و خوبی از سیلیس است که به خاک رس آتشی معروف است.
ب) شارهایی مانند فلدسپات
فلدسپات نام عمومی گروه معدنی است. مواد پرکننده مانند فلدسپات (Na2OAl2O3.6SiO2) که یک ماده ذوب است، نقطه ذوب ماسه یا کوارتز را در بدنه سرامیکی کاهش می دهد.
