جلیقه از جلیقه می آید. در پایان سلسله هان، لیو ژی در «صدور لباس» گفت: «کروکه، یک بار سینه، یک بار پشت. جلیقه فاق، آن را در وانگ جیانکیان “شی مینگ Shuizeng Bui” آن را بیشتر است.
واضح است: «مورد نیمی از سلسلههای تانگ و سونگ است، آداب و رسومی که امروزه وجود دارد. مراقب پشتت باش و صالح باش “زو که” چنگ نخل “همچنین گفت:” نیم دست، حلق آویز نام دامن دوزی، است که، جلیقه زنانه بافتنی امروز، همچنین به عنوان جلیقه شناخته شده است.
بنابراین قدمت جلیقه هان حداقل به 2000 سال قبل می رسد. داستان های زیادی در مورد جلیقه در تاریخ چین وجود دارد. بر اساس تاریخ جنوب، در طول سلسله های جنوبی و شمالی، ژو و او، مورخ امپراتوری شوژو، “فاق های قرمز پوشیده، به صف دزدان تاختند” و دشمن را کشتند.
در «رکورد» نیز روایتی از جلیقه آمده است: «در امر بزرگ سلسله سویی، بیش از نصف تو، یعنی آستین بلند. تانگ گائوجو آستین خود را برید و آن را نیمه بازو نامید.
بین رودخانه یانگسی و. رودخانه هوآی یا چو سون. دانشمندان برای خدمت به رقابت می پردازند، همچنین آغاز سلسله سوئی. نام رایج امروزی که با نام جلیقه نیز شناخته می شود.
به نظر می رسد که تانگ گائوجو لی یوان نیز از مدافعان فعال جلیقه است. سو شی، نویسنده ای از سلسله سانگ شمالی، نیز به پوشیدن جلیقه علاقه داشت.
او به دلیل “بی احترامی به دادگاه” به جزیره هاینان تبعید شد و به چانگژو بازگشت. در راه خانه جلیقه را پوشید.
پس از شنیدن این رکورد، شو شی شائو بو نوشت: «دونگپو با ترکش، بیماری و گرما از خارج از کشور بازگشت، تاجی کوچک، نیم آستین بر سر داشت، در یک قایق، با هزاران نفر در ساحل کانال برای دیدن. در کینگ در دوران سلسله، نوعی “رهگیر هواپیمای نظامی” به نام “جلیقه باتولو” وجود داشت. باتولو مانچویی برای جنگجو است.
این نوع جلیقه نفیس است، یعنی دور لبه سینه 13 دکمه، خط، پس به آن نیز می گویند. این همان جلیقه «کلمه در مقابل» یا «سیزده تایبائو» است.
تنها مقامات مهم دربار شاهنشاهی حق پوشیدن چنین جلیقه هایی را داشتند که به عنوان افتخار تلقی می شد. بعدها جلیقه به تدریج تبدیل به یک لباس رسمی شد و توسط افسران عمومی پوشیده شد.